Alım satım ücretleri, kullanıcıların bir blokzinciri ağında işlem yaptıklarında veya bir borsasında kripto para alım satımı yaptıklarında ödedikleri maliyetlerdir. Bir kripto para borsasında işlem yaparken kullanıcılar genellikle iki tür işlem ücretiyle karşılaşır: maker ücretleri ve taker ücretleri.
Maker ücretleri, hemen eşleşmeyen limit emirleri vererek piyasaya likidite ekleyen kullanıcılardan alınır. Bu emirler emir defterinde yer alır ve piyasayı “oluşturur”. Alıcı ücretleri, emir defterindeki mevcut emirlerle eşleşen işlemleri gerçekleştirerek likiditeyi kaldıran kullanıcılardan tahsil edilir. Bu kullanıcılar mevcut piyasa likiditesini “alırlar”.
Ethereum gibi blokzinciri ağlarında kullanıcılar işlemleri veya akıllı sözleşmeleri yürütmek için 1gas ücretleri” öderler. Gas ücretleri, işlemleri yürütmek ve onaylamak için gereken hesaplama işi için doğrulayıcılarına telafi sağlar ve gas maliyeti ağ tıkanıklığına ve işlemin karmaşıklığına bağlı olarak dalgalanabilir.
Bitcoin ağında işlem ücretleri, işlemi bir bloğuna dahil eden madencilere ödenir. Bu ücretler, işlemin bayt cinsinden boyutuna ve blok alanı için mevcut talebe göre değişir.
Borsalar genellikle kripto paraları harici cüzdanlara çekmek için işlem ücreti alır; bu ücretler para birimine ve ağ yoğunluğuna bağlı olarak değişebilir. Bazı borsalar kullanıcılar hesaplarına para yatırdığında da işlem ücreti alır, ancak çoğu para yatırma işlemlerinden ücret almaz. marjin üzerinden işlem yaparken (işlem yapmak için borç para almak), borsaların ödünç alınan tutar üzerinden aldığı faizin başka bir işlem ücreti biçimi olduğunu unutmayın.
Ek ücretler, ağ ve marjin ücretleri ile bazı borsaların bir kullanıcının hesabının belirli bir süre hareketsiz kalması durumunda ücret aldığı hareketsizlik ücretleriyle ilgili olabilir. Ağ ücretleri, varlıklarını cüzdanları veya borsalar arasında transfer ederken doğrudan blokzinciri ağına ödenir. Bunlar borsa ücretlerinden ayrıdır ve madencileri veya doğrulayıcıları tazmin etmek için kullanılır.
