Blokzincirde Merkle kanıtı, birinin belirli bir verinin (örneğin bir işlem) daha büyük bir veri kümesine (örneğin blokzincirdeki bir blok) dahil olduğunu doğrulamasına olanak tanıyan bir kriptografik kanıttır, tüm veri kümesini ortaya çıkarmadan veya indirmeden. Merkle ağaçlarının (hash ağaçları olarak da bilinir) özelliklerinden yararlanır, blokzincirdeki tüm işlem setinin dijital parmak izini içeren veri yapıları, büyük miktarlardaki veriyi verimli ve güvenli bir şekilde organize etmek ve doğrulamak için.
Bir Merkle ağacı, ağacın yapraklarının bireysel veri parçalarını (örneğin işlemleri) temsil ettiği bir ikili ağaçtır. Ağaçtaki her yaprak olmayan düğüm, iki çocuk düğümün hash’idir ve ağacın root’u, Merkle root olarak adlandırılan, ağacın tüm verilerini temsil eden tek bir hash’dir.
Belirli bir veri parçasının (örneğin bir işlem) Merkle ağacının bir parçası olduğunu kanıtlamak için ağacın küçük bir alt kümesi yeterlidir – özellikle işlemden (yaprak düğüm) Merkle root’a kadar olan yol. Bu yol, hedef işlemin hash’ini ve Merkle root’a kadar olan yol üstündeki kardeş düğümlerin hash’lerini içerir.
Merkle root’u bilen doğrulayıcı, işlemi ve ara hash’leri hash’lemek için Merkle kanıtını kullanabilir ve hesaplanan nihai hash’i bilinen Merkle root ile karşılaştırabilir. Hesaplanan hash, Merkle root ile eşleşirse, doğrulayıcı, işlemin gerçekten blokun veri kümesine dahil olduğundan, tüm blokun verisine ihtiyaç duymadan emin olabilir.
Doğrulayıcılar, bir işlemin dahil olduğunu onaylamak için tüm bloğu veya veri kümesini indirmeden, bant genişliğinden ve depolamadan tasarruf sağlarlar. Ayrıca, Merkle kanıtlarının kriptografik doğası, ağaçtaki herhangi bir veriyi (örneğin bir işlem) değiştirmek Merkle root’u tamamen farklı yapacağından, kötü niyetli aktiviteleri ve hileleri tespit etmeyi kolaylaştırır.
