Czym jest Neo?

NEO to kryptowaluta, która umożliwia produkcję zasobów cyfrowych i smart kontraktów w sieci Neo. Użytkownicy mogą stakować NEO, aby tworzyć NEO GAS, dodatkowy token Neo, który jest wykorzystywany jako paliwo platformy. Użytkownicy mogą również uiszczać opłaty za obliczanie lub wdrażanie smart kontraktów w sieci Neo.

Wcześniej znana jako Antshares i określana jako „chińskie Ethereum”, Neo była pierwszą chińską platformą blockchain typu open source. Jej celem jest ułatwienie budowy gospodarki cyfrowej wraz z cyfrowymi tożsamościami, aktywami, kontraktami i płatnościami.

Neo ma na celu konkurowanie z Ethereum i innymi projektami, które promują przyjazne dla deweloperów zdecentralizowane protokoły, aby położyć podwaliny pod przyszłą cyfrową „inteligentną” gospodarkę. Zamierza wdrożyć odporność na obliczenia kwantowe i funkcje obsługi międzyłańcuchowej, aby stworzyć najbardziej konkurencyjną rozproszoną sieć „inteligentnej gospodarki”. Neo wykorzystuje delegowany mechanizm konsensusu Byzantine Fault Tolerance (dBFT) i może obsługiwać do 10 000 transakcji na sekundę.

Krótka historia Neo

Neo została założona w 2014 roku pod nazwą Antshares. Założyciele Da Hongfei i Erik Zhang mieli nadzieję na zapewnienie łatwiej skalowalnej, wszechstronnej platformy, która wspierałaby szeroką gamę języków programowania skompilowanych w bezpiecznym środowisku wykonywalnym, znanym obecnie jako maszyna wirtualna Neo (NeoVM).

W ramach Genesis Block utworzono łącznie 100 milionów Neo. Antshares przeprowadził dwie fazy ICO, jedną w październiku 2015 r., w której zebrano 2 100 BTC, a drugą we wrześniu 2016 r., w której zgromadzono 6 119 BTC. Projekt nawiązał również współpracę z firmą Microsoft w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, koncentrując się na tych ostatnich, w szczególności w ramach usługi Azure Platform-as-a-Service (Paas). Sieć główna projektu została uruchomiona w październiku 2016 roku.

Nazwa Antshares została zmieniona na Neo w czerwcu 2017 roku. Po tym rebrandingu nastąpiło uruchomienie Neo 2.0, zawierającego pełny system smart kontraktów dla sieci blockchain. Wkrótce potem, w lipcu 2018 r., założyciel Neo, Erik Zhang, ogłosił plany budowy Neo 3.0, który oferuje natywne dla platformy zdecentralizowane przechowywanie i wyrocznie, a także ulepszenia modeli ekonomicznych i zarządzania. Neo 3.0 został uruchomiony w sierpniu 2021 roku, ponad trzy lata po jego zapowiedzi.

Podaż NEO w obiegu wynosi obecnie 70 538 831, a maksymalna podaż to 100 000 000.

Organizacje takie jak Shibumi Crypto Capital Digital Asset Fund, Myriad Capital Management, Midgard Ventures i Digichain Capital są inwestorami w NEO.

Jak działa Neo?

Neo zapewnia nowy i odmienny system kontraktów znany jako NeoContracts, który różni się od innych protokołów opartych na smart kontraktach, ponieważ deweloperzy mogą tworzyć aplikacje w szeregu popularnych obecnie języków, zamiast uczyć się nowego języka. W rezultacie zdolność NeoContract do działania w wielu językach programowania może być atrakcyjna dla większej liczby deweloperów chcących tworzyć lub wspierać zdecentralizowane aplikacje (dapps). Neo wykorzystuje podejście mechanizmu konsensusu dBFT, aby chronić swój blockchain i utrzymywać rozproszoną sieć komputerów w synchronizacji.

Podobnie jak Delegated Proof of Stake (DPoS), dBFT wykorzystuje system głosowania w czasie rzeczywistym, aby wybrać, które komputery z uruchomionym oprogramowaniem mogą skonstruować następny blok w łańcuchu bloków Neo. System ten zakłada, że każdy posiadacz NEO może przyczynić się do działania sieci.

Do czego służy Neo?

Platforma Neo pozwala deweloperom wykorzystywać jej oprogramowanie do uruchamiania smart kontraktów (zwanych NeoContracts) w celu replikacji nowych dapps, które naśladują rzeczywiste produkty i usługi. Ma ona stanowić bardziej elastyczną alternatywę dla Ethereum. Organizacja stosuje filozofię projektowania, która ocenia opcje projektowe w całym wielowymiarowym spektrum. W tym kontekście token NEO służy jako token zarządzania platformą Neo.

Każdy token NEO może zostać zablokowany lub stakowany, aby symbolizować głosowanie nad propozycjami zmian w sieci Neo. Wszyscy właściciele NEO, którzy stakują swoje monety, głosują na węzły konsensusu, które są odpowiedzialne za tworzenie bloków. Węzły konsensusu zarabiają na opłatach transakycjnych za proponowanie i dodawanie nowych bloków do łańcucha bloków Neo (uiszczanych w kryptowalucie GAS).

Neo może odpowiednio zmienić swoją strategię rynkową w oparciu o wyniki głosowania nad propozycjami sieci. Na przykład deweloperzy Neo mogą wybrać odpowiednią ilość decentralizacji/centralizacji dla projektu w zależności od przypadku użycia. Mogą również podejmować porównywalne decyzje dotyczące innych krytycznych problemów, takich jak zakres zarządzania w łańcuchu / poza łańcuchem. Wybory te oferują NEO więcej możliwości zastosowania do powszechnego przyjęcia w sektorach komercyjnym i rządowym.