Layer-1 blokzinciri kendi altyapısına sahip olan ve bağımsız olarak çalışabilen bir temel ağı ifade eder. Bitcoin ve Ethereum Layer-1 ağlarına iki örnektir.
Sharding ve konsensüs değişiklikleri, Layer-1 blokzincirleri için en yaygın iki çözümdür. Sharding, işlemleri “shard” olarak bilinen daha küçük veri kümelerine böler, bu da ağın işlemleri daha hızlı ve daha yüksek hacimde işlemesine ve böylece daha verimli bir şekilde ölçeklendirilmesine olanak tanır.
Ölçeklendirme için diğer yöntem ise daha ölçeklenebilir bir konsensüs formatının benimsenmesidir. Örneğin, Bitcoin gibi projeler, güvenlik için iyi çalışan ancak ölçeklendirme ve hızdan yoksun olan bir Proof of Work (PoW) konsensüs mekanizması kullanır.